Post Uitvaartzorg | Heerlen
045-542 99 88
Dag en nacht bereikbaar
045-542 99 88
Dag en nacht bereikbaar
Op onze Facebookpagina delen we regelmatig boekentips over verlies en rouwverwerking. Sinds corona staan deze thema’s meer dan ooit in de belangstelling. Er worden meer boeken gekocht, artikelen gelezen of podcasts geluisterd. Misschien ook omdat we de belangrijkste mensen in ons leven nu niet altijd zo kunnen troosten en steunen zoals we eigenlijk willen, met een schouder of een knuffel. In dit blog zetten we aantal boeken over verlies en rouwverwerking op een rij voor u. Heeft u nog titels van boeken die de moeite waard zijn? Stuur ons een bericht via de website of via onze Facebookpagina.
Op jonge leeftijd overleed Marrits vader, in 2011 haar man en in 2018 verloor ze haar oudste dochter. Marrit zei onlangs in tijdschrift Linda: “Je hoeft niet uitgerouwd te zijn om te kunnen en mogen genieten van het leven. Rouwen en leven bestaan naast elkaar. Het gevoel van verlies gaat nooit over, maar het kan wel een plekje op de achtergrond krijgen, waardoor je ziet hoeveel moois het leven nog te bieden heeft." Met haar boek probeert ze weduwen bij het verlies te ondersteunen.
Review lezer: Ik vind het echt een duidelijk, overzichtelijk en zeer bruikbaar boek. Met goede uitleg, verdieping en fijne oefeningen. Ik heb er persoonlijk veel aan gehad. Het bespreekbaar maken van veel verschillende gevoelens heeft ook veel voordelen gehad voor de mensen in mijn omgeving. Omdat ik duidelijker kan zijn, kunnen zij mij ook beter begrijpen en/of steunen. Bedankt Marrit, voor dit geweldige boek. (Bron: website Marrit van Exel)
Döstädning is het Zweedse gebruik om je materiële bezittingen te ordenen tegen het einde van je leven. Schrijfster Margareta Magnysson adviseert om je materiële bezittingen ergens in de grijze fase van je leven op te ruimen. Niet alleen t.z.t. handig voor nabestaanden, het helpt je ook te reflecteren op je leven. Opruimen voor je doodgaat is een praktische gids die je helpt inventariseren wat écht belangrijk is, om zo comfortabel en stressvrij mogelijk met je bezittingen om te gaan. Ze bespreekt het proces van herinneren, ouder worden en de dood op verrassend vrolijke wijze, en laat zien dat döstädning een ontroerende en waardevolle methode is die jou of iemand die je liefhebt kan helpen om al het geluk te vieren dat een mens in een leven verzamelt. Het boek zet je hoe dan ook aan het denken.
Dit boek wordt om verschillende redenen gekocht. De vaak treffende en ontroerende gedichten worden naast troost ook gebruikt op rouwkaarten en in toespraken. De gedichten gaan over afscheid, verlies en rouw. "Er zijn geen wetten die voorschrijven hoe je moet omgaan met verlies. Geen regels die je vertellen hoe je moet omgaan met rouw. De intensiteit van rouwen is voor iedereen verschillend. De essentie voor iedereen gelijk. Rouwen vergt moed om je te verbinden met je verdriet en het lef om de draad weer op te pakken; als de tijd rijp is." (Bron: Palmslag)
Review lezer: Het is een veelzeggend boek. Het geeft in rake woorden vaak moeilijke situaties weer. Afscheid is een noemer die vele ladingen dekt. Afscheid van nog maar pas of van een hele tijd terug, maar ook afscheid dat geen beginpunt had. Zoals het gedicht 'schouder' op pagina 35, dat zo fijn en breekbaar weergeeft wat dementie betekent. (Bron: Facebook)
Wat gebeurt er met je nadat je kind, partner, ouder, broer, zus of hele goede vriend(in) zichzelf om het leven brengt? Hoe ziet je leven er na zo'n ingrijpende gebeurtenis uit? Dit boek bestaat uit zestig brieven van mensen die in het verleden met zelfdoding van een dierbare te maken hebben gehad.
Review lezer: Prachtig boek, ik heb het na de dood van mijn dochter in een keer uitgelezen. De brieven van nabestaanden geven je een kijkje in hun manier van verwerken en daarin herkende ik mezelf en dat bracht rust en troost. (Bron: Bol)
Wat zeg je als kind met de dood geconfronteerd wordt? Een praktisch en tegelijkertijd troostrijk boek vol onverbloemde vragen. De schrijfster moedigt ouders, leerkrachten en hulpverleners aan om zo concreet mogelijk te zijn. Bijvoorbeeld door uit te leggen wat dood precies is, dat je verdriet mag hebben, en misschien het belangrijkst dat er troost is.
Wat het betekent het om te rouwen als je als jonge twintiger allebei je ouders onverwachts verliest? Hoe blijf je overeind staan als je beide ouders er niet meer zijn en waarom roept het woord ‘wees’ zoveel aversie in je op? Aan de hand van herinneringen, beschouwingen en zelfonderzoek probeert Gijs van der Sanden antwoorden te vinden op de grote en kleine vragen rondom rouw en verlies.
Review lezer: Al tijden was ik op zoek naar boek over rouw waar ik me in kon herkennen. Met dit boek is dat eindelijk gelukt. Verhalen over rouw zijn vaak heel persoonlijk, maar het is de auteur gelukt om vanuit zijn eigen persoonlijke ervaringen op maatschappelijke en collectieve rouwervaringen te reflecteren. Het boek leest daarnaast ook nog eens heel vlot, als een roman. Het is verfrissend dat het (eindelijk eens!) geen zelfhulpboek is, maar een prachtig verhaal over verlies in de context van een door geluk en succes geobsedeerde maatschappij. Daardoor is het niet alleen een aanrader voor mensen die op zoek zijn naar herkenning, maar ook voor mensen die niet persoonlijk met rouw in aanraking zijn gekomen. (Bron: Bol)
Naasten van iemand met dementie gaan als gevolg van deze persoonlijkheids- of gedragsverandering van hun geliefde door een rouwproces. In Vreugde voor verdriet vertelt de auteur over haar rouwproces om haar moeder met dementie. Ze schrijft over verlies, omgaan met verlies, lijden, overgave, verdriet, gemis en aanvaarding. Haar vertrekpunt is de vreugde van en haar geloof in God. God geeft vreugdeolie in plaats van een rouwgewaad. In het tweede deel van het boek zijn indrukwekkende verhalen te lezen van andere mensen die een geliefde hadden of nog hebben met dementie. Zij rouwen ook om het verlies van hun geliefde als gevolg van de persoonlijkheids- of gedragsverandering. Elk verhaal is uniek en laat hun kwetsbaarheid zien, maar ook hoe hun geloof in God hen kracht, moed en troost geeft.
Er zijn al meer dan 10.000 exemplaren van dit boek verkocht. Misschien door de concrete voorbeelden of verhalen die je diep raken. Als we rouwen en verdriet hebben, hebben we geen nood aan een vermanend vingertje, aan clichés, aan opmerkingen dat we ons verlies moeten verwerken, loslaten of een plaats geven. Er wordt van ons verwacht dat er binnen zo kort mogelijke tijd een eindpunt komt aan onze rouw, dat het overgaat. In de praktijk blijkt dat we net niet loslaten maar een zoektocht starten naar een andere vorm van vasthouden of verbinden. Rouw houdt nooit op, maar ontvouwt en ontwikkelt zich in de loop van ons leven en maakt deel uit van wie we zijn. We hebben het recht om te rouwen, op onze eigen manier, bewegend tussen kwetsbaarheid en kracht. Zelfs als je de pijn van een ingrijpend verlies levenslang met je meedraagt, hoeft dit geenszins in te houden dat je minder gezond en minder veerkrachtig bent. In dit baanbrekende boek wordt een aantal maatschappelijke mythes over rouw ontkracht. De auteurs hebben gegevens uit het meest recente wetenschappelijke onderzoek samengebracht met ervaringen uit hun praktijk als psychotherapeut en rouwtherapeut.
Review lezer: Na het onverwachte verlies van mijn partner, heeft dit boek mij enorm geholpen. Dit boek slaat de nagel op de kop over hoe ik me voel, wat ik me afvraag ... Helder geschreven en overzichtelijk.
Liefde vergaat nooit. Een boek vol hoop en troost. De band die je hebt met je dierbaren verdwijnt niet na de dood. Je houdt niet ineens op met van iemand houden of aan iemand denken. En soms gebeurt er iets, droom je iets, voel je iets waarvan je denkt: zou het? Ben ik gek of is dit een teken? Zelfs de nuchterste mensen hebben weleens iets meegemaakt dat ze niet konden plaatsen.
Review lezer: Dit boek staat vol verhalen waar je kippenvel van krijgt. Het geeft troost en het is gewoon mooi om te lezen. Er is hier en daar wel wat aan af te dingen maar het is vooral erg mooi om te lezen hoe Laura Lynne vertelt over bijzondere verhalen en tekens.
Tim Overdiek (1965) is schrijver en therapeutisch coach. Hij was jarenlang journalist, onder meer voor NOS Nieuws. Op zijn dertiende verloor hij zijn vader en in 2009 overleed zijn vrouw Jennifer. Daarover schreef hij Tranen van liefde.
Review lezer: Wat een prachtig en ontroerend boek. De wijze waarop Tim Overdiek hier eerlijk zijn rouwproces en dat van zijn kinderen beschrijft is in één woord Touching !
Hij heeft een prettige stijl van schrijven, korte zinnen, to the point, ontwapenend.
Tijden van rouw, zorg en verdriet komen voor in ieder mensenleven. Als je iemand verliest die je bijzonder lief is, lijkt het of je hulpeloos bent overgeleverd aan de omstandigheden. Soms moeten we elkaar loslaten en dat valt zwaar. Dit boek is als balsem voor treurende zielen. Het neemt ons verdriet niet weg, maar laat ons er ook niet aan tenonder gaan. In tegendeel dit boek helpt ons het leven opnieuw op te pakken en vorm te geven. Het verdriet wordt onder woorden gebracht, maar er wordt ook uitzicht en bemoediging geboden.
Review lezer: Je verliest iemand die je lief is en je voelt je overgeleverd aan de omstandigheden. Elkaar loslaten valt zwaar. Dit boek neemt het verdriet niet weg, maar helpt ons er niet aan onderdoor te gaan. We kunnen het leven opnieuw oppakken en vormgeven. Teksten met uitzicht en bemoediging.
Rouw doet wat met je lijf. Rouw, hoe ga je daar eigenlijk goed mee om? Het antwoord op die vraag is hetzelfde als voor oververmoeidheid, ongeconcentreerd zijn of je depressief voelen: er is geen goede manier om het te zijn of te doen. Met rouw kun je wel aan de slag gaan, en dat is ook belangrijk om te doen. Steeds meer mensen praten over de dood, over rouw en de effecten van rouw op het leven en op het lijf en dat is goed. We weten steeds beter dat rouw hard werken is. Maar dat het ook veel fysieke gevolgen kan hebben, daar staan we weinig bij stil. Met dit boek willen de auteurs de aandacht vestigen op de fysieke gevolgen van rouw.
In een interview met Professor van der Kolk (auteur van het boek ‘Traumasporen’) in het NRC zegt hij: “Het is toch fascinerend dat het belang van aanraking vrijwel compleet wordt genegeerd in de psychologie. Psychologen en therapeuten wordt geleerd: raak vooral niemand aan, maar stel vragen en praat. En dat terwijl mensen, als ze te maken krijgen met een tragedie, het liefst fysiek bij elkaar komen, elkaar omhelzen, elkaar aanraken.”
Onmisbare steun voor iedereen die met verlies wordt geconfronteerd. Vingerafdruk van verdriet is een kostbaar geschenk voor een ander of voor jezelf. Het is een boekje dat je zou moeten geven aan iedereen die een kind, een broer of een zus, de partner, een ouder, een vriend of een droom verliest. Het is niet alleen geschreven voor hen die het zelf moeilijk hebben, maar ook voor familieleden, vrienden en collega's van wie ze steun verwachten op hun moeilijke reis naar hernieuwd leven. Het is geen boek over dood. Het is een boek over leven, over het emotionele leven van iemand die wordt geconfronteerd met het verlies van een dierbaar iemand. Het is niet bedoeld om in één keer uit te lezen, of om eenmaal te lezen en weg te leggen, maar om telkens weer ter hand te nemen.
Review lezer: Het is zo herkenbaar, ik begrijp nu pas dingen van mijzelf, en wat er allemaal sindsdien gebeurd is.
Het boek beschrijft hoe je kinderen (in verschillende ontwikkelingsfasen) betrekt tijdens het verloop van een ziekte, hoe zij reageren op verlies en hoe rollen in het gezin kunnen gaan verschuiven. Het boek besteedt ook aandacht voor vragen als een ouder ongeneeslijk ziek is. Hoe betrek je kinderen dan en vooral tijdens die laatste fase? Hoe vul je samen de laatste tijd in en hoe neem je goed afscheid van elkaar?
Review lezer: Fantastisch volledig boek. Herkenbaar geschreven, met mooie afwisseling tussen theorie, praktijk en gedichten.
Marjolein Hartman verloor haar zoon, Max, toen hij 22 was. Hij verdronk tijdens het surfen. Volgens Marjolein maakt het uit of iemand plotseling overlijdt of wat langer ziek is en dan overlijdt. “Iemand is er niet meer.” Ze schreef het boek Rauw, waarin ze beschrijft hoe ze het jaar na zijn dood heeft ervaren.
Review lezer: Prachtig meeslepend boek. Veel herkenning en daarnaast een aanrader voor mensen die niet weten hoe ze met verlies moeten omgaan. Wat een rauwe, maar oh zo invoelbare schrijfwijze. Ik wens de schrijfster veel levensmoed toe!
Helena Dousis schrijft over het lever en de dood van haar zoon Pepijn. Op 22 juni presenteert ze - zoals het zelf zegt - zijn boek. In de aankondiging daarover schreef ze op LinkedIn:
Ik heb gedaan wat ik wilde doen voor mijn zoon Pepijn.
Mijn kind die nooit meer bij mij zal zijn.
Ik heb geschreven tot ik niet meer kon.
Maar ik wilde vertellen waarom HIJ niet meer kon.
2 jaar lang gestreden met zijn wens er niet meer te willen zijn. Twee jaar gestreden om zijn hoofd te vertalen, ik heb geïncasseerd alle herinneringen en de pijn. De tijd is gekomen om zijn woord te delen. Ik hoop dat het een verschil kan maken voor velen.
Mijn boek is een feit. Ik deel het leven van Pepijn in een boek die ik heb geschreven voor hem.
Mijn kind is er niet meer, maar zijn boek leeft voort.
Peppie ik hou van je voor altijd zoals jij ook schreef in je afscheidsbriefje.
Een boek met 14 ervaringsverhalen van nabestaanden. Gemiddeld maken 5 mensen per dag in Nederland een einde aan hun leven. Iedereen kent wel iemand, ver weg of dichtbij. Voor velen is het een precair onderwerp met een grote impact, met name voor de nabestaanden. Als uw kind uit het leven stapt of uw partner, broer, zus, een goede vriend, gebeurt er veel met uzelf als nabestaande. Naast gemis en verdriet spelen ook emoties als machteloosheid, onbegrip, boosheid, schuldgevoel een rol in het leven na het verlies. Zelfdoding brengt vaak stilstand in het leven van nabestaanden. Mensen weten het even niet meer, willen het even niet meer.
Aanbevolen door Stichting 113 Zelfmoordpreventie
Door eigen ervaringen met ongeneeslijk zieke ouders, besefte ze dat de manier waarop je afscheid neemt grote impact kan hebben op de nabestaanden. Dit resulteerde in het boek 'Je kunt het maar één keer doen'. Het is een persoonlijke zoektocht waarin de auteur, Barbara van Beukering, op een luchtige en integere toon aanzet tot nadenken over de manier waarop we sterven. Er bestaat geen blauwdruk voor een goed sterfbed, maar je kunt je er wel degelijk op voorbereiden.
Review lezer: In één ruk uitgelezen. Dit boek zou echt iedereen moeten lezen, omdat we allemaal met doodgaan te maken krijgen e/o hebben. Het is boeiend hoe verschillend mensen (zieken, stervenden, begeleiders en nabestaanden) reageren op en omgaan met ziekte en dood. Tussen de hoofdstukken/interviews geven deskundigen tekst en uitleg over (mogelijkheden van) het stervensproces. Het is ondanks het onderwerp geen triest maar juist een mooi boek. Complimenten voor de auteur.
Aanrader!
Op onze Facebookpagina delen we regelmatig boekentips over verlies en rouwverwerking. Sinds corona staan deze thema’s meer dan ooit in de belangstelling. Er worden meer boeken gekocht, artikelen gelezen of podcasts geluisterd. Misschien ook omdat we de belangrijkste mensen in ons leven nu niet altijd zo kunnen troosten en steunen zoals we eigenlijk willen, met een schouder of een knuffel. In dit blog zetten we aantal boeken over verlies en rouwverwerking op een rij voor u. Heeft u nog titels van boeken die de moeite waard zijn? Stuur ons een bericht via de website of via onze Facebookpagina.
Post Uitvaartzorg biedt u de mogelijkheid om digitaal te condoleren.
Bij een uitvaart kan ervoor gekozen worden een openbaar of afgeschermd condoleance registeren te openen. Zo krijgen alle bekenden optimaal de gelegenheid hun medeleven en gedachten te delen.
De condoleances kunnen online bekeken worden, maar kunnen ook gedownload worden als digitaal boek en besteld worden als geprint boek.
Condoleren »Kruisstraat 16
6411 BT Heerlen
info@postuitvaartzorg.nl
045 - 542 99 88
Dag en nacht bereikbaar
Post Uitvaartzorg verzorgt en begeleidt uitvaarten in heel Zuid-Limburg.
Post Uitvaartzorg biedt als begrafenis ondernemer vanuit Heerlen veel persoonlijke aandacht aan uitvaarten in onder andere Heerlen, Valkenburg, Brunssum, Kerkrade, Schinveld, Klimmen, Voerendaal, Hulsberg en Landgraaf.
Post Uitvaartzorg is het adres voor het verzorgen van een persoonlijke en stijlvolle uitvaart. Of het nu een begrafenis of een crematie betreft, een uitvaart in een kerk, crematorium of andere bijzondere locatie.
Uitvaart Landgraaf - Begrafenis Landgraaf - Crematie Heerlen - Begrafenis Heerlen - Uitvaart Voerendaal - begrafenis Voerendaal - Crematie Klimmen - begrafenis Klimmen - Uitvaart Parkstad - Begrafenis Parkstad - Crematie Parkstad - Natuurbegraafplaats Eygelshof.
Menu
